Η κυριαρχία του Αρχιτρομοκράτη ΔΙΑΒΟΛΟΥ σε άτομα, λαούς, έθνη και κυβερνήσεις λαών.

Κυρ. Η' ΛΟΥΚΑ 2001
172-β

Η μακαριστή γερόντισα Μακρίνα αδελφοί μου, της Παναγίας Οδηγήτριας της Πορταριάς Βόλου, ένα δύο χρόνια πριν γίνει μοναχή, δηλαδή πριν απ’ το χίλια 1960, ένα απόγευμα μαζί με άλλες τρεις κοπέλες που αργότερα όλες μαζί συγκρότησαν την πρώτη μοναχική αδελφότητα, μετέβαιναν σε ένα εξωκκλήσι της Παναγίας σε μια πλαγιά του Πηλίου, για ν’ ανάψουν τα καντήλια και να ψάλλουν την Παράκλησή Της. Η πορεία τους ήταν κοπιαστική και πολύωρη, και επειδή ήτο και Παρασκευή ήσαν και νηστικές. Σε κάποια στιγμή της διαδρομής, λέγει η γερόντισσα Μακρίνα:
«Πόσο θαυμαστό θα ήταν για όλες μας να βρίσκαμε έξω από το εκκλησάκι τέσσερεις μεγάλες φέτες από χωριάτικο φρέσκο ψωμί και λίγα ώριμα σύκα».
Οι άλλες την κοίταξαν παράξενα, χαμογέλασαν λίγο, αλλά προχώρησαν στο ανηφορικό μονοπάτι.
Κάποτε, κατάκοπες έφθασαν στο ερημοκκλήσι της Παναγιάς. Μπήκαν μέσα και βλέπουν κατάπληκτες πάνω στην γυμνή Αγία Τράπεζα, - διότι τα εξωκκλήσια δεν τα αφήνουν ενδεδυμένα, είναι ξεκάλυπτα δηλαδή, υπάρχει μόνο το μάρμαρο, ή το πολύ πολύ ένα μικρό ύφασμα – πάνω λοιπόν σ’ αυτήν την μικρή Αγία Τράπεζα τη γυμνή, είδαν κατάπληκτες τέσσερεις μεγάλες φέτες από φρέσκο ζεστό χωριάτικο ψωμί, και πάνω σε κάθε φέτα δύο μεγάλα ωριμότατα σύκα. Σταυροκοπήθηκαν πολλές φορές, έκαμαν και πολλές στρωτές μετάνοιες, άναψαν τα καντήλια, έψαλαν με κλάματα και χαρά την Παράκληση της Παναγίας, και στο τέλος έφαγαν το ψωμί και τα σύκα. Τα μάτια τους ήσαν πλημμυρισμένα από δάκρυα χαράς, θαυμασμού, καταπλήξεως και ευγνωμοσύνης. Το θαύμα ήταν ολοφάνερο.

Χριστιανοί μου, τέτοιου είδους θαύματα σας έχω διηγηθεί, και σε παλαιότερες ομιλίες μου, τα οποία συνέβησαν σε θεοσεβείς χριστιανούς, ειδικότερα στα σκληρά χρόνια της Κατοχής, όπου τα δοχεία τους από λάδι παρέμειναν για πολλούς μήνες γεμάτα, οι αποθήκες με τα λιγοστά ξύλα για τις θερμάστρες του χειμώνα να μην τελειώνουν ποτέ, παρόλο που τα χρησιμοποιούσαν κάθε μέρα, με τα λίγα δράμια από αλευράκι, ρύζι ή κανένα μακαρονάκι, συνεχώς και θαυματουργικά παρέμεναν άθικτα παρά την καθημερινή τους χρήση.
Ναι αδελφοί μου, οι εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελλατωθήσσονται παντός αγαθού, το βεβαιώνουμε κάθε φορά που ψάλλουμε την αρτοκλασία. Ακόμα και με ένα κομμάτι αντίδωρο θα μπορούσε να ζήσει κανείς για πολλές μέρες, χωρίς ψωμί, φαγητό και νερό, αρκεί να έχει καθαρή ζωή, ταπεινό φρόνημα, μετάνοια και προπαντός ζωντανή ολόθερμη πίστη. Βέβαια, όταν ο Θεός δώσει αυτή την ευκαιρία και κάτω από άλλες κατάλληλες συνθήκες.

Κάποτε, καποιος χριστιανός είχε έναν πολύ μεγάλο φοβερό πειρασμό στο σπίτι του. Και δεν μπορούσε να το αντιμετωπίσει ούτε με νηστεία μιας ημέρας. Τίποτα δεν μπορούσε να κάμει. Το εξομολογήθηκε στον πνευματικό του, σε έναν φημισμένο γέροντα, και κείνος του έδωσε ένα αντίδωρο μικρό. Ευλόγησε τον χριστιανόν, του διάβασε μια ευχή και του είπε: «Με την ευχή της Παναγίας μας, κάθε πρωί θα τρως ένα ψιχουλάκι από αυτό το αντίδωρο, και τίποτα άλλο όλη μέρα, ούτε νερό, θα προσεύχεσαι όλη τη νύχτα επί επτά περίπου ώρες μ’ αυτές και μ’ αυτές τις προσευχές, - του είπε ποιες, - και σε λίγες μέρες θα φύγει ο πειρασμός και το όλο σου πρόβλημα θα λυθεί.
Η υπακοή του χριστιανού και η πίστις του προς τον πνευματικόν του, αφενός μεν, δεύτερον οι προσευχές του Αγίου γέροντός του, και τρίτον οι πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, και η παντοδυναμία του Αγίου Θεού, έκαμαν το θαύμα. Ποιο θαύμα; Να παραμείνει άσιτος και χωρίς στάλα νερό για δεκαοκτώ μέρες και τελικά να φύγει μια για πάντα και ο πειρασμός από το σπίτι του. Με ένα τόσο δα μικρό αντιδωράκι.

Μήπως ο πατήρ Νικόλαος, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ότι αυτό ήταν το όνομά του, δεν ζούσε για σαράντα εννιά μέρες, κάθε χρόνο αυτό, τη Μεγάλη Σαρακοστή, μόνον με τη Θεία Κοινωνία; Ο πατήρ Νικόλαος ήτανε άγαμος ιερεύς, και πνευματικός στην Ιερά Μονή Πετράκη. Πιθανόν, μερικοί να το γνωρίζετε, ίσως το όνομά του να μου διαφεύγει ακριβώς.

Ναι αδελφοί μου, ουκ αδυνατίσει παρά τω Θεώ παν ρήμα. Τώρα όμως ίσως με ρωτήσετε γιατί σας ανέφερα αυτές τις αληθινές ιστορίες. Απλούστατα γιατί ήθελα να συνεχίσω το κήρυγμα της περασμένης Κυριακής, εδραιώνοντας, μέσα στις καρδιές μας την πίστη μας προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό και φιλόστοργο Πατέρα μας, όταν τηρούμε το πανάγιον θέλημά Του, και είμαστε γνήσια παιδιά Του, δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ, και θα μας τρέφει, και θα μας ποτίζει, και θα μας ενδύει, και θα μας θερμαίνει, και θα μας προστατεύει, και στο τέλος θα μας σώσει, αφού προηγουμένως μας δώσει και Θεία Δύναμη και Θεία Χαρη και Θείον Φως. Για να καταστούμε οι τελευταίοι και δεδοξασμένοι μάρτυρες Ιησού Χριστού εναντίον του Αντιχρίστου.

Ξεκινήσαμε λοιπόν χριστιανοί μου, την προπερασμένη Κυριακή, από τα τρομοκρατικά κτυπήματα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης της Αμερικής. Τονίζοντας δύο πράγματα, αφενός μεν την αλαζονία της εποχής μου, αφού ο Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται», και αφετέρου την αδιαφορία των πολιτισμένων λαών, για την Ορθόδοξη εφαρμογή της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών, του Θεανθρωπου. Αναφερθήκαμε επίσης στο ότι η μοναδική ασχολία και το ενδιαφέρον λαών και κυβερνήσεων της Δύσεως, Ευρώπης και Αμερικής, είναι το διαβολικό τρίπτυχο, χρήμα, όπλα, διαφθορά. Και είναι αυτά που δυστυχώς στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας αντικατέστησαν τα τρία ιδανικά της φυλής μας. Θρησκεία, πατρίδα οικογένεια. Και κλείσαμε με το πώς θα σωθούν οι χριστιανοί, που θα παραμείνουν πιστοί στο Χριστό, και στην Εκκλησία Του, πιστοί μέχρι το τέλος. Πιστοί άχρι θανάτου, στις έσχατες εκείνες ημέρες της Αποκαλύψεως. Τα παραδείγματα ήσαν αρκετά, και τονίσαμε και σήμερα μερικά ακόμα, για να τονωθεί ακόμα περισσότερο η χλιαρή μας πίστις.

Επανέρχομαι όμως στη φρίκη της τρομοκρατίας, των πολέμων, των εμφυλίων σπαραγμών, της βίας, της αναρχίας, των εγκλημάτων και λοιπά, για να τονίσω και να επαναλάβω ότι την ασφάλεια και την σιγουριά δεν μπορούν να μας την δώσουν και να μας την εξασφαλίσουν κανένα έθνος, όσο μεγάλο και αν είναι και όσους εξοπλισμούς και αν διαθέτει, ουδεμία κοσμική δύναμις και καμιά επιστήμη. Τη σιγουριά και την ασφάλεια την εξασφαλίζουν μόνον η Χάρις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Εξασφαλιζόμαστε μόνον κοντά εις τον Θεό.

Ψάχνουν οι μυστικές υπηρεσίες των εθνών και τους τρομοκράτες και τις τρομοκρατικές οργανώσεις εδώ και πολλά χρόνια. Διαθέτουν τα πιο υψηλά τεχνολογικά συστήματα και όμως αποτυγχάνουν. Συλλαμβάνεται ένας δύο τρείς πέντε και ξεφυτρώνουν αμέσως μετά εκατό. Γιατί άραγε; Διότι τους διαφεύγει ένα πρόσωπο! Από όλα τα έθνη και από όλους τους λαούς και από όλες τις κυβερνήσεις και από όλους μας διαφεύγει ένα πρόσωπο. Ένα πρόσωπο πολύ γνωστό και συγχρόνως πολύ σκοτεινό και απαίσιο. Ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει όλες τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις και πανουργίες. Ένα πρόσωπο με το οποίο κανένας δεν ασχολείται σοβαρά σήμερα μαζί του. Κανένας δεν τον υποψιάζεται για αρχιτρομοκράτη. Γι’ αυτό και κανένας δεν τον καταγγέλλει. Και ποιο είναι αυτό το πρόσωπο παρακαλώ; Είναι ο Διάβολος! Ο Σατανάς!

Είναι ο Διάβολος; Μάλιστα. Είναι ο Διάβολος! Αυτός είναι ο μισάνθρωπος, ο μισόκαλος, ο ανθρωποκτόνος, ο αρχιτρομοκράτης. Όχι ο Μπίν Λάντεν! Ο Διάβολος είναι αρχιτρομοκράτης. Είναι αυτός που βρίσκεται πίσω από κάθε έγκλημα και τραγωδία όλων των ανθρώπων και όλων των λαών της γης. Αυτός και μόνον αυτός κινεί τα νήματα όλων των μεγάλων πειρασμών και κακιών, που βασανίζουν τις οικογένειες, τα ανδρόγυνα, τους γονείς, τα παιδιά και τις κοινωνίες των εθνών.
Ποιος θεοφοβούμενος χριστιανός έχει τόσο δα λίγο μυαλό, τόσο δά όχι παραπάνω, δεν καταλαβαίνει την φονική μανία και τον αφρίζοντα θυμό του Διαβόλου, «είδώς ότι ολίγον χρόνον έχει» όπως μας το βεβαιώνει το βιβλίον της Αποκαλύψεως του Ευαγγελιστού Ιωάννου στο Δωδέκατο Κεφάλαιο;
Ας μη κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλό μας διότι πίσω από κάθε κακό, και πίσω από κάθε δράμα, είτε αυτό είναι ατομικό, είτε συλλογικό, είτε οικογενειακό, είτε κοινωνικό, είτε πανεθνικό, αυτός κρύβεται και αυτός το υποκινεί, με μια διευκρίνιση: Στηριζόμενος και στη δική μας προσωπική ελευθερία. Και επειδή στηρίζεται στην προσωπική μας ελευθερία, στην προσωπική ελευθερία του ανθρώπου, και των κυβερνήσεων που την συγκροτούν άνθρωποι, γι’ αυτό και δεν συλλαμβάνεται, γι’ αυτό και δεν εξουδετερώνεται.
Με τη συγκατάθεσή μας λοιπόν,
φιλοξενείται αυτός ο κακούργος στα σπίτια μας,
φιλοξενείται στα γραφεία μας,
φιλοξενείται στις δουλειές μας,
φιλοξενείται στα σχολεία μας, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, ΤΕΙ, Πανεπιστήμια,
φιλοξενείται στα νοσοκομεία μας με την εκμετάλευση και την αδιαφορία των γιατρών.
Φιλοξενείται ακόμα στον στρατό, στους εξοπλισμούς και στα οπλικά συστήματα.
Είναι δε ο πρώτος και καλύτερος φιλοξενούμενος στη Βουλή. Όλες οι αντίθεες αποφάσεις στη Βουλή λαμβάνονται, στα υπουργικά συμβούλια και στις Κυβερνήσεις των λαών, ακόμα και στον ΟΗΕ.
Μήπως υπερβάλλω; Μήπως λέω ψέματα; Τα πάντα στη ζωή μας, ατομική και οικογενειακή και στην ζωή όλων των εθνών της γής, κυβερνώνται, τα πάντα κυβερνώνται από το χρήμα, τη δύναμη των όπλων, την εξουσία και τη διαφθορά.
Μόνον το διαβολοκούτι που έχουμε στο σπίτι μας και που λέγεται τι βι ή τηλεόρασις φθάνει! Αυτό και μόνο φθάνει. Αυτό μας κυβερνάει. Αυτό μας κατευθύνει. Αυτός, δηλαδή ο Διάβολος.
Ο Διάβολος είναι λοιπόν αυτός που σιγά σιγά και συστηματικά, μέρα με την ημέρα, βηματάκι βηματάκι μας οδηγεί στις έσχατες ημέρες του Αντιχρίστου. Μην αυταπατώμεθα. Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Σε άλλο κύρηγμα θα πούμε αυτά τα χειρότερα. Όμως εμείς οι ολίγοι Ορθόδοξοι πιστοί αγωνιζόμενοι Χριστιανοί, άνω σχώμεν τας καρδίας.

Και να προσέξουμε επίσης την ειδική εντολή του Αδελφοθέου Ιακώβου που μας επιτάσσει. Τι μας επιτάσσει; Τι μας διατάσσει; Τι μας εντέλλεται; «Αντίστειτε τω Διαβόλω και φεύξετε αφ’ υμών», Ιακώβου Δ 7. Αντισταθείτε στο Διάβολο, μας λέγει ο Αδελφόθεος, και θα φύγει από κοντά σας. Αντισταθείτε και διώξτε τον.
Από το νου σας, από τις αισθήσεις σας,
από τις σκέψεις σας,
απ’ τις καρδιές σας,
από τα σπίτια σας,
από τις οικογένειές σας,
από τα παιδιά σας,
από όπου μπορείτε,
μόνο διώξτε τον και θα φύγει, θα φύγει ντροπιασμένος με την δύναμιν και την χάριν του Ιησού Χριστού.
Και θα φύγει επαναλαμβάνω, διότι μαζί μας είναι ο Χριστός.
Ή ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών.

Αυτός λοιπόν ο Κύριος και ο Θεός μας, ο Σωτήρας μας, αυτός θα μας σώσει και από τα νύχια του Αντιχρίστου στις έσχατες εκείνες ημέρες, όσοι βέβαια από μας θα ζούμε. Γιατί δεν ξέρουμε πότε θάρθουν αυτές οι μέρες.. Σε πέντε χρόνια, σε δέκα, σε εκατό, σε χίλια, δεν ξέρουμε.. αλλά όσοι ζούν.. Και θα μας σώσει τότε με τους τρόπους που αναφέραμε και στο περασμένο κήρυγμα μας, και στο σημερινό, δηλαδή θαυματουργικά!
Θα ανοίγεις ένα ντουλάπι και θα βρίσκεις τρόφιμα καθαρά!
Θα σταυρώνεις το δενδράκι και θα πρασινίζει και θα σου δίνει καρπούς,
θα σταυρώνεις τον ουρανό επαναλαμβάνω και θα σου δίνει δροσερό νεράκι.
Αλλά, για κείνους που θα έχουν τις προϋποθέσεις, τις οποίες είπαμε και ξαναείπαμε και ξαναείπαμε πολλές φορές, σας επαναλαμβάνω μόνο δύο και τελειώνουμε, γιατί σας εκούρασα..
δύο πράγματα μας χρειάζονται: η μετάνοια και η ζωντανή πίστις.

Αυτώ η δόξα και το κράτος και εις τους αιώνας των αιώνων,
Αμήν.