Περί οικουμενισμού και η απειλή του για την Ορθόδοξη Εκκλησία.3.2.2002

173 δ

Συνεχίζουμε αδελφοί μου για τετάρτη Κυριακή, την ομιλία μας, για τον διαχριστιανικό συγκριτισμό και τον οικουμενισμό, τα οποία χαρακτηρίσαμε δίδυμα αδελφάκια.

Ο αείμνηστος πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς, καθηγητής της δογματικής στη Σερβία, και διάδοχος των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας μας, είπε ότι «ο οικουμενισμός είναι το κοινό όνομα για όλους τους ψευτοχριστιανούς και για όλες τις ψευτοεκκλησίες της Δυτικής Ευρώπης και Αμερικής. Όλες δε αυτές οι ψευτοεκκλησίες είναι αιρέσεις, η μία δίπλα στην άλλη. Το κοινό όνομα που δίδουμε εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί για τις αιρέσεις του οικουμενισμού είναι «παναίρεσις». ΄Και συνεχίζει : «Όλες οι αιρέσεις από την αρχή της εκκλησιαστικής ιστορίας μέχρι και των ημερών μας, δηλαδή εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια, παραμορφώνουν τα θεανθρώπινα ιδιώματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ή και αρνούνται τελείως το Χριστολογικό δόγμα και στη θέση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού ο οικουμενισμός τοποθετεί τον λογοκρατούμενον άνθρωπον της Δύσεως τον οποίον και θεοποιεί. Όλες οι αιρετικές παραφυάδες των προτεσταντών και των παπικών, μαζί με τους Ουνίτας, βρίσκονται κάτω από την ίδια ομπρέλλα του Οικουμενισμού.» Αυτά κατά τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς.

Πριν από μερικά χρόνια, συνήλθε στη Μόσχα ένα συνέδριο με εισηγήσεις Ρώσων, Βουλγάρων, Σέρβων και Ρουμάνων Ορθοδόξων Αρχιερέων και πρεσβυτέρων, το οποίον ενέκρινε πόρισμα έναν φοβερό καταπέλτη, εναντίον των παπικών και προτεσταντών και πάσης φύσεως και ομολογίας. Σας αναφέρω μόνο δύο απόψεις από αυτό το συνέδριο.

Πρώτον. Περιφρονήσαντες όλοι οι επίσκοποι της Ρώμης εδώ και χίλια χρόνια την κατηγορηματικήν εντολήν των Αγίων Πατέρων της έκτης Οικουμενικής Συνόδου που λέγει ακενοτόμητον και απαράτρωτον φυλάττειν την παραδοθείσαν ημίν πίστην. Διέφθειραν την καθαρότητα της διδασκαλίας της αρχαίας και πρώτης Οικουμενικής Ορθοδοξίας με την προσθήκη πλήθος αιρετικών δοξασιών, οι οποίες προκάλεσαν την αποκοπή τους από το Ορθόδοξον Σώμα της Εκκλησίας, για να ακολουθήσουν νέες πάμπολλες διαιρέσεις επί διαιρέσεων από τους προτεστάντες προς καταστροφήν της Οικουμενικής διδασκαλίας συμφώνως και προς την Ευαγγελικήν προτροπήν «μαθητεύσατε πάντα τα έθνη και κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίση». Προς τούτοις για την κακοποίησιν και την διαφθορά της Καινοδιαθηκής διδασκαλίας του Χριστού και καταφρόνησιν των αποφάσεων και κανόνων των επτά Οικουμενικών Συνόδων και της Ιεράς Παραδόσεως υπό αμφοτέρους, δηλαδή παπικούς και προτεστάντας, καταγγέλονται οι πάντες ενώπιον του κριτηρίου, του φοβερού κριτηρίου του Αγίου εν Τριάδι Θεού.

Και δεύτερον. Καλούνται όλες οι προτεσταντικές ομολογίες, ή μάλλον όλες οι διαχριστιανικές ομολογίες των προτεσταντών, εις μετάνοιαν και ενσωμάτωσιν στο Ορθόδοξο Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού.

Αυτά τα λίγα από το Ορθόδοξο Συνέδριο της Μόσχας το οποίον υπέγραψαν οι Πατριάρχες Ρωσίας, Βουλγαρίας, Σερβίας, και Ρουμανίας μετά πλήθος μητροπολιτών.


Η ουσία είναι μία. Βαίνουμε προς την παγκόσμιον θρησκείαν του οικουμενισμού με θέωσιν του ανθρώπου. Αυτό το πράμα το βλέπουμε πρώτα πρώτα στους Λατίνους. Το Ορθόδοξον δόγμα για την Τριαδικότητα του Θεού, και την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου, αντικαταστάθηκε από τους παπικούς, από το πρωτείον και το αλάθητον του πάπα, δηλαδή από τον άνθρωπο, άρα έχουμε αυτοθέωση του ανθρώπου.
Δεύτερον. Στους προτεστάντες πάσης φύσεως, και ομολογίας και κακοδοξίας, επικρατεί ο σχολαστικός ορθολογισμός. Έτσι κάθε προτεστάντης, είναι και το πιστεύει ένας ανεξάρτητος πάπας. Ένας δηλαδή Θεός σε όλα τα ζητήματα πίστεως. Άρα και εδώ έχουμε αυτοθέωση του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι ο οικουμενισμός, μέσα από το «παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών», καταστρέφει την έννοια της Εκκλησίας και από μυστικό σώμα του Θεανθρώπου, που προσφέρει άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον, καταντά ένας εγκόσμιος οργανισμός, ένας παγκόσμιος εγκόσμιος οργανισμός, όπως είναι ο Ο.Η.Ε., η Unicef , και τόσοι άλλοι. Για τους Οικουμενιστάς, η Εκκλησία δεν υπάρχει ως ορατή πραγματικότητα αλλά μόνον σαν ιδέα. Και το θαύμα της Θείας Λατρείας που ζήσαμε πριν από λίγο, και το θαύμα της αφέσεως των αμαρτιών στο μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, και τα εκατομμύρια των Αγίων μαρτύρων, και τα λείψανα των Αγίων, και τα χιλιάδες προσκυνήματα και τα θαύματα των Ιερών Εικόνων, και τα άφθορα σκηνώματα των Οσίων και τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, και η Θεία Χάρις, και το Άκτιστο φως, και το Θεανθρώπινον δράμα του Ιησού μας, Ιησού Χριστού, μέχρι την Ανάστασή Του, όλα αυτά είναι ιδέα; Όχι δεν είναι ιδέα, δεν είναι φαντασία, είναι μια ζωντανή πραγματικότητα, είναι η αλήθεια. «Εγώ είμαι η αλήθεια, το φως και η ζωή», διεκήρυξε ο ίδιος ο Κύριος.
Η αλήθεια Χριστός δεν είναι καθρέφτης που έσπασε σε χίλια κομμάτια και καθεμιά από τις εκατοντάδες ομολογίες παπικών, παλαιοκαθολικών, προτεσταντών, μονοφυσιτών, Ιουδαίων, Μωαμεθανών, Ινδουιστών και Ορθοδόξων, κράτησε και κατέχει ένα μόνο κομμάτι από τον σπασμένο αυτόν καθρέφτη. Όχι, αυτό είναι ψέμα, και είναι γνωστή η θεωρία αυτή, ως θεωρία των κλάδων, γι’ αυτό και λέμε ότι είναι πέρα για πέρα πλάνη, αίρεσις και παναίρεσις. Για μας τους Ορθοδόξους χριστιανούς, η Ορθοδοξία ταυτίζεται με τον εαυτόν της και είναι Σώμα Χριστού, είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας.
Ορθοδοξία, Αλήθεια και Χριστός είναι ένα πράγμα και μόνον ένα. Μόνον εμείς κρατήσαμε και κρατάμε εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια ανόθευτη και πάναγνη την πίστιν όπως την παραλάβαμε, από τον Κύριόν μας τον Ιησούν Χριστόν και από τους Αποστόλους. Μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία δικαιούται να λέγεται Εκκλησία Χριστού. Όποιος διακηρύσσει ότι όλοι μας είμαστε παιδιά του Θεού, - είμαστε βέβαια,- ή ότι όλοι μας είμαστε χριστιανοί αλλά τίποτα παραπάνω από αυτό, τότε αυτός ή αυτοί δε ξέρουν τι είναι αίρεσις, κακοδοξία και πλάνη.
Οι εντολές του Ευαγγελίου είναι ρητές, και θα πώ μόνον δύο. «Αιρετικόν άνθρωπον, μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού,» από την προς Τίτον Επιστολή. Που σημαίνει ότι αν δε συνετιστεί ο αιρετικός, και δεν επιστρέψει, να φύγεις μακριά του, μακριά του. Και το άλλο. «Ει τις έρχεται προς ημάς, και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνεται αυτόν εις την οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγειτε». Μας τα λέγει, ποιος αυτά; Ο Ευαγγελιστής της αγάπης! Ο Ευαγγελιστής της αγάπης ο Ιωάννης, ο οποίος μας λέγει ότι τον αιρετικόν άνθρωπον, να μην τον βάζουμε στο σπίτι μας και ούτε καλημέρα να μην του λέμε. Γιατί; Γιατί έχει πνευματική χολέρα και κοντά του θα κολλήσουμε, θα πεθάνουμε, θα χάσουμε την ψυχή μας. Μία λοιπόν είναι η Εκκλησία, η Ορθοδοξία. Όλα τα άλλα σχήματα και ομολογίες είναι αιρέσεις, σχίσματα, πλάνες και κακοδοξίες. Η Ορθοδοξία μας δεν μπορεί να εξισωθεί με τις χιλιάδες ….