Κήρυγμα χωρίς σημειώσεις. Δευτ. Αγ. Πνεύματος 2005

218 γ
Δευτ. Aγ. Πνεύματος, 2005

Τα νοήματα τα οποία μας έδωσε η υμνολογία της Εκκλησίας μας, σήμερα του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή της Αγία Τριάδας, είναι τόσο υψηλά που περιέχονται μέσα εις αυτήν, δηλαδή την υμνολογίαν, η οποία είναι όμως αποτέλεσμα της ζωής και της εμπειρίας των Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Είναι διαπιστωμένο ότι όλα αυτά τα οποία εορτάζουμε ολόκληρο το εκκλησιαστικόν έτος, όπως γυρίζει, από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου εν συνεχεία στη Γέννηση του Χριστού εν Βηθλεέμ τη πόλη, την Υπαπαντή του Κυρίου, τα Εισόδια της Θεοτόκου, πολύ πιο μπροστά από τον Ευαγγελισμό, εν συνεχεία ολόκληρη η ζωή του Κυρίου, η ανυπέρβλητη αυτή διδασκαλία Του κατόπιν, τα θαύματά Του, η Σταύρωσίς Του και το Πάθος Του, η Ανάστασή Του, η κάθοδός του εις τον Άδην, η Ανάστασή Του, και εν συνεχεία η Ανάληψις και ακολουθεί η Πεντηκοστή, που την γιορτάσαμε χθές, και έχουμε τώρα πλέον δοξασμένη την ανθρωπίνη φύση, ενωμένη αδιαιρέτως, ασυγχήτως, ατρέπτως και αναλλοιώτως, μετά της θείας φύσεως του Χριστού, και διά μέσου αυτής της δόξης, θα δοξάζονται και θα λαμπρήνονται και θα ελλάμπουνε, όχι μόνον όπως και γίνεται τώρα με τους Αγγέλους, Αρχαγγέλους, Χερουβείμ, Σεραφείμ, Θρόνους, Κυριοτήτες και τις λοιπές Ασώματες Δυνάμεις, και με τους εν δόξη ευρισκομένους Αγίους, αλλά και με όλους εκείνους οι οποίοι θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών.
Ήθελα να σας πώ κάτι. Όλα αυτά υπάρχουν μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά για να μπορέσουν οι Πατέρες να τα διατυπώσουν, πέρασαν από την εμπειρία της θεώσεως. Αλλά για να περάσει κανένας μέσα απ’ αυτήν, πρέπει να διέλθει από μία περίοδο καθάρσεως των παθών, που λέγεται καθαρτική ενέργεια, κατόπιν έρχεται ο άνθρωπος σε φωτισμό και μερικήν έλλαμψιν, και κατόπιν εισέρχεται εις τον χώρον της θεώσεως, του αγιασμού και της τελειώσεως.
Και εκεί οι Πατέρες βρέθησαν και έγραψαν αυτά που έγραψαν, και τα διετύπωσαν με τον τρόπο που τα διατύπωσαν, ώστε να μην υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία για την αλήθεια της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Όπως ακριβώς απλά σας την προσφέρουμε πολλές φορές έτσι και την ασπαζόμεθα, σαν ακριβώς μικρά παιδιά, τα οποία δέχονται τον λόγο αλλά και την ζωή και το παράδειγμα με απλή και άδολη καρδιά ευρισκομένη εν ακακία.
Αυτή λοιπόν είναι η κατάστασις γιατί πως εγράφησαν όλα αυτά τα υπέροχα νοήματα. Πώς εγράφησαν αυτές οι αλήθειες, πώς διετυπώθησαν; Εδιετυπώθησαν ύστερα από μια αγιασμένη ζωή. Μέσα στη δόξα του Θεού. Μπήκαν μέσα στο φως του Θεού το Τριαδικό φώς, και γέμισαν αυτοί από φως, και μέσα στο φως, έβλεπαν το φώς το Τριαδικόν, την δόξαν του Θεού, και κει φωτισμένοι πλέον, και ελλαμπόμενοι, και θεούμενοι από αυτήν την δόξαν, έγραψαν.
Παράδειγμα; Εγώ έχω παράδειγμα, δεν ξέρω εσείς αν έχετε, αλλά εγώ έχω, έχω τον πνευματικό μου, το γέροντά μου. Λοιπόν όπως είχε και αυτός το δικό του τον γέροντα, τον όσιο γέροντα και ασκητή Ιωσήφ τον παππού, τον ερημίτη και ησυχαστή και νηπτικό Πατέρα της Εκκλησίας μας, διάδοχον των νηπτικών Πατέρων και της διδασκαλίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, και έτσι διά μέσου αυτού να την κληρονομήσουν τα παιδιά του, να την αποδεχτούν, να την πάρουν, να την καταλάβουν, να την ενστερνηστούν, να την κάνουν ζωή τους και ύστερα από μία πορεία, ματωμένης πορείας και θυσίας, διότι τα αγαθά του Ουρανού κόποις κτώνται.
Άλλο αν θέλει μερικές φορές ο Θεός να σας δώσει κάτι. Γιατί εκείνη την ώρα που μας ψάλλουν οι ιεροψάλτες κάποια στιγμή να δεχτούν και αυτοί θεία έλλαμψη και θείο φωτισμό, και να καταλάβουν μερικά από αυτά που μας ψάλλονται ιεροπρεπώς, όπως και μεις κατά τη Θεία Λειτουργία, αλλά και όπως ο καθένας από μας την ώρα που μελετά την Καινή Διαθήκη να δεχτεί φωτισμόν απ’ τον Θεόν. Μόνον πού όλα αυτά πρέπει να μπαίνουν κάτω από το χερουβεικό μανδύα της εμπειρίας του πνευματικού.
Αυτά είχα να σας πω, για τις μεγάλες αυτές αλήθειες που διετηρήθησαν χθές και σήμερα.
Μακάρι να μπορούμε να τις βιώσουμε και μείς εδώ στη γη, αλλά τουλάχιστον να τις βιώσουμε και να μας αξιώσει ο Θεός να κληρονομήσουμε την Βασιλεία Του εις τους αιώνας των αιώνων,
Αμήν.