Θαυμαστή θεραπεία καρκίνου
Μία μητέρα είχε ένα τέτοιο πρόβλημα, υγείας του παιδιού της.
Μου το είπε.
Παρακάλεσε την εκκλησία.
Πήγαινε από ναό σε ναό και ζητούσε βοήθεια, από μοναστήρι σε μοναστήρι και έδιδε το όνομα
του μικρού παιδιού και έκανε προσπάθεια.
Και ήλθε φέτος.
Και είπε:
- Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Μέσα από τις πολλές προσευχές που έκανα, έκανα και κάτι άλλο το βράδυ την ώρα που κοιμόταν το παιδάκι. Γονάτιζα στο κρεββατάκι του και του διάβαζα
κάθε βράδυ έναν Ευαγγελιστή, ένα Ευαγγέλιο ολόκληρο, το κατά Ματθαίον πρώτα, το κατά Μάρκον ύστερα, το Λουκά, τον Ιωάννη, ύστερα τις Πράξεις, ύστερα προς Ρωμαίους, προς Κορινθίους Α',
προς Κορινθίους Β', δηλαδή κάθε κομμάτι. Τις πολύ μικρές επιστολές τις διάβαζε δύο τρείς μαζί.
Επί ένα ολόκληρο χρόνο.
Ο καρκίνος εξαφανίστηκε.
Η πίστις της μητέρας ήταν μεγάλη.
Πιστεύω βέβαια ότι και η ανάγνωσις αυτή πάνω από το προσκέφαλο του παιδιού κάθε βράδυ ωφέλησε τα μέγιστα και η πίστις αυτή και οι μνημονεύσεις που έγιναν σε τόσα πολλά μέρη, από τόσες εκκλησίες, από τόσους Πνευματικούς, από τόσα Αγια Ιερά Λείψανα που έβαζε στο κεφαλάκι του παιδιού.
Ολα αυτά μαζί έκαναν το θαύμα.
Εχομε πίστη ζωντανή και αυτή προσπαθούμε να μάθουμε.
Ανάγνωση της Αγίας Γραφής
Ενθυμούμαι μία γιαγιά.
Δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ.
Ημουνα ακόμα Διάκονος τότε και είχα πάει σε ένα βιβλιοπωλείο.
Και ζητούσε μία Αγία Γραφή.
Εκεί ήταν κάποιος ιεροκήρυξ, ο οποίος έχει κοιμηθεί τώρα.
Της λέει:
- Γιαγιούλα, τι το θέλεις το Ευαγγέλιο εσύ; Γράμματα ξέρεις;
Λέει:
- Δεν ξέρω, Δέσποτά μου. Δεν ξέρω γράμματα.
- Α, δεν ξέρεις. Τότε τι θα το κάνεις το Ευαγγέλιο; Θα το κάνεις κανένα δώρο στα εγγονάκια σου, στα παιδάκια σου; Να το πάρεις.
- Οχι, γιε μου.
Ηταν πολύ μεγάλη.
Ηταν 80 χρονών.
- Εγώ, λέει, επειδή εκείνη έπεσε μέσα στο μαγγάλι και κάηκε εχθές, ήλθα σήμερα να πάρω μια καινούργια.
- Κάηκε; Ε, τι θα την κάνεις τώρα, αφού δεν ξέρεις γράμματα, εγγονάκια δεν έχεις κτλ.;
- Α, λέει, θα κάνω το εξής. Και κάνω το εξής: Ανοίγω στην αρχή του βιβλίου και πάω στον Χριστό και στην Παναγιά μπροστά στις εικόνες, και λέω:
- Χριστούλη μου, όσα γράφει εδώ μέσα, πάρ'τα από δω και βάλε τα στο μυαλουδάκι μου και στην καρδιά μου. Και βάζω εκεί ένα χαρτάκι και το κλείνω.
Την άλλη μέρα το ξανανοίγω πάλι και λέω:
- Χριστούλη μου και Παναγίτσα μου, αυτά που έχει εδώ μέσα βάλτα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Και το ξανακλείνω. Ετσι διαβάζω την Καινή Διαθήκη.
Ποιος το κάνει από εμάς;
Λοιπόν, μελετάτε τις Γραφές.
Μία μητέρα είχε ένα τέτοιο πρόβλημα, υγείας του παιδιού της.
Μου το είπε.
Παρακάλεσε την εκκλησία.
Πήγαινε από ναό σε ναό και ζητούσε βοήθεια, από μοναστήρι σε μοναστήρι και έδιδε το όνομα
του μικρού παιδιού και έκανε προσπάθεια.
Και ήλθε φέτος.
Και είπε:
- Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Μέσα από τις πολλές προσευχές που έκανα, έκανα και κάτι άλλο το βράδυ την ώρα που κοιμόταν το παιδάκι. Γονάτιζα στο κρεββατάκι του και του διάβαζα
κάθε βράδυ έναν Ευαγγελιστή, ένα Ευαγγέλιο ολόκληρο, το κατά Ματθαίον πρώτα, το κατά Μάρκον ύστερα, το Λουκά, τον Ιωάννη, ύστερα τις Πράξεις, ύστερα προς Ρωμαίους, προς Κορινθίους Α',
προς Κορινθίους Β', δηλαδή κάθε κομμάτι. Τις πολύ μικρές επιστολές τις διάβαζε δύο τρείς μαζί.
Επί ένα ολόκληρο χρόνο.
Ο καρκίνος εξαφανίστηκε.
Η πίστις της μητέρας ήταν μεγάλη.
Πιστεύω βέβαια ότι και η ανάγνωσις αυτή πάνω από το προσκέφαλο του παιδιού κάθε βράδυ ωφέλησε τα μέγιστα και η πίστις αυτή και οι μνημονεύσεις που έγιναν σε τόσα πολλά μέρη, από τόσες εκκλησίες, από τόσους Πνευματικούς, από τόσα Αγια Ιερά Λείψανα που έβαζε στο κεφαλάκι του παιδιού.
Ολα αυτά μαζί έκαναν το θαύμα.
Εχομε πίστη ζωντανή και αυτή προσπαθούμε να μάθουμε.
Ανάγνωση της Αγίας Γραφής
Ενθυμούμαι μία γιαγιά.
Δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ.
Ημουνα ακόμα Διάκονος τότε και είχα πάει σε ένα βιβλιοπωλείο.
Και ζητούσε μία Αγία Γραφή.
Εκεί ήταν κάποιος ιεροκήρυξ, ο οποίος έχει κοιμηθεί τώρα.
Της λέει:
- Γιαγιούλα, τι το θέλεις το Ευαγγέλιο εσύ; Γράμματα ξέρεις;
Λέει:
- Δεν ξέρω, Δέσποτά μου. Δεν ξέρω γράμματα.
- Α, δεν ξέρεις. Τότε τι θα το κάνεις το Ευαγγέλιο; Θα το κάνεις κανένα δώρο στα εγγονάκια σου, στα παιδάκια σου; Να το πάρεις.
- Οχι, γιε μου.
Ηταν πολύ μεγάλη.
Ηταν 80 χρονών.
- Εγώ, λέει, επειδή εκείνη έπεσε μέσα στο μαγγάλι και κάηκε εχθές, ήλθα σήμερα να πάρω μια καινούργια.
- Κάηκε; Ε, τι θα την κάνεις τώρα, αφού δεν ξέρεις γράμματα, εγγονάκια δεν έχεις κτλ.;
- Α, λέει, θα κάνω το εξής. Και κάνω το εξής: Ανοίγω στην αρχή του βιβλίου και πάω στον Χριστό και στην Παναγιά μπροστά στις εικόνες, και λέω:
- Χριστούλη μου, όσα γράφει εδώ μέσα, πάρ'τα από δω και βάλε τα στο μυαλουδάκι μου και στην καρδιά μου. Και βάζω εκεί ένα χαρτάκι και το κλείνω.
Την άλλη μέρα το ξανανοίγω πάλι και λέω:
- Χριστούλη μου και Παναγίτσα μου, αυτά που έχει εδώ μέσα βάλτα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Και το ξανακλείνω. Ετσι διαβάζω την Καινή Διαθήκη.
Ποιος το κάνει από εμάς;
Λοιπόν, μελετάτε τις Γραφές.
