Το site που επιμελείται ο Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας Αμφιάλης Κερατσινίου: https://agiavarvaramfialis.gr



Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2003

Ο βίος του Αγίου και οι δικές μας υποχρεώσεις



Κυρ. Αγ. Ανδρέου.mp3

Σήμερα αδελφοί μου η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Ονομάζεται Πρωτόκλητος διότι πρώτον κάλεσε και διάλεξε ο Κύριος, για να τον κάμει από ψαρά της Γαλιλαίας Απόστολο και κήρυκα του Ευαγγελίου. Ο Άγιος Ανδρέας ήταν αδελφός του Πρωτοκορυφαίου Αποστόλου Πέτρου, υιός του Ιωνά και κατήγετο από την Βηθσαϊδά.

Η ιστορία της ζωής του Αγίου Ανδρέου, από την ημέρα της κλήσεώς του, μέχρι και της Πεντηκοστής, υπήρξε σχεδόν η ίδια με κείνη των άλλων μαθητών. Προηγουμένως, πριν τον καλέσει δηλαδή ο Κύριος, υπήρξε μαθητής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του Βαπτιστού. Και από τον Άγιον Ιωάννη, άκουσε πολλές φορές για τον Χριστό, τον Μεσσία που έρχεται, και τον Μεσσία που ήλθε, και στην πρώτη ευκαιρία όπως το ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, Τον έδειξε προτείνοντας το χέρι του λέγοντας, «ίδε ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου».

Παρόλον που ο Ανδρέας ήτο, σαν ψαράς ήταν απλός άνθρωπος, όμως είχε πνευματικά ενδιαφέροντα και ερευνούσε πολύ ταχτικά όπως πιστεύω και άλλοι συμπατριώτες του, τους νόμους του Μωυσέως και την διδασκαλίαν των προφητών, και περίμενε όπως και οι προφήτες την εκπλήρωση των επαγγελιών του Θεού, ότι δηλαδή θα ήρχετο ο Μεσσίας. Γι’ αυτό όχι μόνον είναι ο Πρωτόκλητος των Αποστόλων, αλλά και ο πρώτος που ανήγγειλε θριαμβευτικά την παρουσίαν του Χριστού επί της γης:

«Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Έτσι λοιπόν και εμείς όλοι σήμερα και μαζί του, «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν», διότι είδομεν το φως το αληθινόν και ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον.

Μετά την Πεντηκοστή αδελφοί μου, και τον σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Απόστολος Ανδρέας εκήρυξε το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας, κατά πρώτον στην Βιθυνία και τον Εύξεινο Πόντο. Κατόπιν ήλθε στην Ελλάδα ακολουθώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου, κήρυξε στην Θράκη, στην Μακεδονία, στην Ήπειρο, και τελικά κατέληξε στην Αχαΐα, και με κέντρο της ιεραποστολικής του δράσεως την Πάτρα. Κι εκεί έκανε πλήθος θαυμάτων, θεραπεύοντας πολλούς αρρώστους, χωλούς, τυφλούς, αναπήρους, παραλύτους, βουβούς, κωφούς, λεπρούς και πολλούς άλλους.
Η διδασκαλία της χριστιανικής αλήθειας είχε μεγάλη απήχηση και ο αριθμός των χριστιανών Ελλήνων ηύξηνε καθημερινώς. Τον χριστιανισμό τον ασπάστηκε και με όλη της την καρδιά και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθυπάτου Αχαΐας, Αιγαιάτου. Αφορμή της πίστεώς της στάθηκε η θεραπεία της από βαρυτάτη ασθένεια, η οποία την οδηγούσε στον θάνατο. Δυστυχώς ο ανθύπατος δεν στάθηκε στην θαυματουργική ανάρρωση της συζύγου του, αλλά στον εκχριστιανισμό της και παρασυρόμενος από την σκληρή παρακίνηση και την μανία των ειδωλολατρών ιερέων, συνέλαβε τον Άγιο και τον θανάτωσε με Σταυρικό θάνατο χιαστί. Σε σχήμα δηλαδή χι (Χ).
Υπολείμματα του παράξενου αυτού Σταυρού, σώζονται σήμερα στον μεγάλο και μεγαλοπρεπή ναό του Αποστόλου Ανδρέου στην Πάτρα. Το Άγιο λείψανο του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου, το ενταφίασε με πολλές τιμές ο πρώτος επίσκοπος Πατρών, ο Στρατοκλής.

Ο Άγιος Ανδρέας φαίνεται από πολλές μαρτυρίες ότι εκήρυξεν τον λόγον του Θεού και στο Βυζάντιον, ιδρύοντας την Εκκλησία του Βυζαντίου, που αργότερα η πρωτεύουσά της ονομάστηκε Κωνσταντινούπολις από τον Μέγα Κωνσταντίνο.

Ο Απόστολος Ανδρέας σύμφωνα με μαρτυρίες και γεγονότα, έχοντας δε για βάση την Πάτρα, πέρασε στην Ευρώπη, για να καταλήξει στην Σκωτία, κηρύσσοντας Χριστόν, και τούτον Εσταυρωμένον, ως Σωτήρα του κόσμου. Από τον ενδέκατο αιώνα μέχρι και σήμερα, αν και οι Σκωτσέζοι είναι οι περισσότεροι προτεστάντες διαμαρτυρόμενοι, εν τούτοις ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας, θεωρείται ο προστάτης Άγιος της Σκωτίας. Και μη μας φαίνεται αυτό παράξενο, διότι ήδη στον ενδέκατο, στον δωδέκατο και στον δέκατο τρίτο αιώνα στην Σκωτία, ήδη είχαν κτιστεί οκτακόσιοι ναοί στο όνομα του Αγίου Ανδρέου. Τότε που η Εκκλησία μας ήταν ακόμα ενωμένη και μία.
Και κάτι άλλο που είναι το πλέον καταπληκτικόν. Ο λεγόμενος Σταυρός του Ανδρέου με το σχήμα χι (Χ), έγινε το εθνικόν σύμβολον και έμβλημα της Σκωτίας. Μετά δε την ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία, περιελήφθη επισήμως στη σημαία της Μεγάλης Βρετανίας. Έτσι η Βρετανική σημαία έχει δύο Σταυρούς, τον κάθετο που είναι ο Σταυρός του Κυρίου, και τον Σταυρόν του Αποστόλου Ανδρέου, που είναι χιαστί και έχει αυτό το σχήμα. Πιστεύω οι περισσότεροι από σας έχετε δει Αγγλική σημαία. Το σχήμα που έχει σαν χι (Χ) είναι ο Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέου.

Και μείς εδώ που είμαστε Ορθόδοξη χώρα, με την μοναδική πίστη που κατέχει ολόκληρη την αλήθεια του Χριστού, θέλουμε να βγάλουμε τον Τίμιο Σταυρό από τη σημαία μας. Αίσχος! Αίσχος για τους πολιτικούς μας και αίσχος για μας που ψηφίζουμε τέτοιους πολιτικούς που θέλουν μα βγάλουν το Σταυρό από τη σημαία μας που είναι και το εθνικό μας σύμβολο.

Επίσης υπάρχουν παραδόσεις από παλιά χειρόγραφα στα οποία αναφέρεται ότι ο πρώτος εισηγητής και διδάσκαλος του Χριστιανισμού στη Ρωσία ήταν ο Απόστολος Ανδρέας. Πολλοί αργότερα εκχριστιάνισαν κανονικώς τους Σλάβους οι δύο μεγάλοι ισαπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος. Οι παραδόσεις αυτές ανεπτύχθησαν κυρίως στην Γεωργία και την Ουκρανία, με βάση τις δύο μεγάλες πόλεις, το Κίεβο και τη Συμφερούπολη. Στην πρόσφατη μεταφορά της κάρας του Αγίου Ανδρέου πριν από πέντε χρόνια στην Ουκρανία και στη πρωτεύουσά της το Κίεβο και στις άλλες πόλεις, χιλιάδες ήσαν οι πιστοί που υποδέχτηκαν τον Άγιο ως Άγιόν τους. Λαοθάλασσες οι προσκυνητές του Αγίου.

Όποιος και σήμερα λοιπόν επικαλείται τον Άγιο Ανδρέα λαμβάνει πολλή τη Χάρη και μεγάλη την βοήθειά του.

«Ευρήκαμεν τον Μεσσία», ομολόγησε και διακήρυξε ο Άγιος Ανδρέας, αλλά και μείς σε λίγο θα διακηρύξομε ομολογώντας «εύρωμεν πίστιν αληθή». Εκείνος, ο Άγιος Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος Απόστολος εβρήκε τον Μεσσία. Αλλά και μείς τον συναντάμε για πρώτη φορά στην Βάπτισή μας, και μάλιστα όταν μας έντυσε με την δική Του στολή, την θεοΰφαντη στολή της Αναστάσεως. Εκείνος ευρήκε τον Μεσσία, αλλά και μείς Τον βρήκαμε, όταν μας έχρισε με τα μύρα του Αγίου Πνεύματος με δώρα ουράνια χαρίσματα. Εκείνος «ευρήκε τον Μεσσία», αλλά και μείς Τον συναντάμε σε κάθε Λειτουργία, διότι μας καλεί στο πλούσιο τραπέζι Του, και μας τρέφει από το Πανάγιον Σώμα Του και το Τιμιότατον Αίμα Του εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Εκείνος ευρήκε τον Μεσσία, αλλά και μείς μέσα στον ναό τελουμένης της Θείας Ευχαριστίας, Τον συναντάμε και μας χαρίζει πλούσια τη Θεία Χάρη είτε κοινωνούμεν των Αχράντων Μυστηρίων είτε όχι. Εκείνος ευρήκε τον Μεσσία, αλλά και μείς όμως επαναλαμβάνω «ελάβαμεν Πνεύμα επουράνιον». Εκείνος ευρήκε τον Μεσσίαν, αλλά και μείς «εύρωμεν πίστιν αληθή», δηλαδή την αδιαίρετη Τριάδα, δηλαδή την μία προσκύνηση της Αγίας Τριάδος, τον Πατέρα , τον Υιόν και το Πανάγιον Πνεύμα. Εκείνος ευρήκε τον Μεσσίαν, αλλά και εμείς διά αυτής της πίστεως εσώθημεν. «Αύτη γαρ ημάς έσωσεν».

Αδελφοί μου, δεν τον βρήκε μόνον ο Άγιος Ανδρέας τον Σωτήραν Χριστόν, αλλά και άλλοι μαθηταί και Απόστολοι. Και τον συνήντησε και ο Απόστολος Παύλος στην Δαμασκό. Τον βρήκαν και εσώθησαν εκατομμύρια χριστιανοί, εκατομμύρια μάρτυρες, χιλιάδες χιλιάδων όσιοι, και Πατέρες και Ιεράρχες, και ιερείς και μοναχοί, και πλούσιοι και πτωχοί, και ιερείς και μοναχοί, και εγγράμματοι και αγράμματοι, και έμποροι και γεωργοί, και δίκαιοι και αμαρτωλοί, όπως και μείς είμεθα αμαρτωλοί.
Τον συναντούμε λοιπόν και Τον συναντήσαμε και μείς όλοι σήμερα, τώρα αυτή τη στιγμή. Είναι εδώ. Είναι δίπλα μας. Είναι μπροστά μας ο Χριστός. Είναι πάνω στην Αγία Τράπεζα, αλλά είναι και μέσα μας. Τον βλέπεις; Εσύ Τον βλέπεις; Εσύ, εσύ, εγώ, ή εμείς οι ιερείς οι λειτουργοί Του, Τον βλέπουμε;

Ω Κύριε Κύριε μη με εγκαταλείψεις, μην εγκαταλείψεις κανέναν από μας, κανέναν χριστιανό μέχρι της συντελείας των αιώνων. Κύριε Κύριε σώσον ημάς, πριν ημείς εις τέλος έλθωμεν,

Αμήν.