Η αποκάλυψις του ονόματος του Θεού, δηλ. της φύσεώς Του

Κυρ. Αγ. Πατέρων 2004

«Εφανέρωσά Σου το όνομα τοις ανθρώποις, ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου, Σοι ήσαν και εμοι αυτούς δέδωκας και τον λόγον σου τετηρήκασιν», από την Αρχιερατική Προσευχή του Κυρίου μας, που ακούσαμε ως Ευαγγελικό Ανάγνωσμα σήμερα.
Ολόκληρη η προσευχή αυτή αναφέρεται στο δέκατο έβδομο κεφάλαιον του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου.
Αυτός ο στίχος, έξι, τι μας λέγει; «Εφανέρωσα το όνομά Σου στους ανθρώπους, τους οποίους Συ πήρες από τον κόσμο και μου τους έδωσες ως μαθητάς μου. Ήσαν δικοί σου, σύμφωνα με την αγαθή διάθεση και προαίρεση που είχαν, και Συ μου τους έδωσες σε μένα και αυτοί ετήρησαν τον λόγον Σου».
«Εφανέρωσά Σου το όνομα», έκαμα φανερό το όνομά Σου, απεκάλυψα το όνομά Σου.
Πουθενά όμως μέσα στην Αγία Γραφή δεν φαίνεται ο Θεός να έχει όνομα. Ο Θεός είναι ανονόμαστος. Και όταν ακόμα ο Μωυσής στην φλεγομένη βάτο ρώτησε τον Θεόν «και όταν με ρωτήσουν ποιος Σε απέστειλε, ποιος σε κατέστησε αρχηγό και εκπρόσωπο όλων των σκλαβωμένων συμπατριωτών σου στην Αίγυπτο, τι θα τους απαντήσω»; Και ο Θεός λέγει στο Μωυσή: «θα τους πείς ότι ο Ων με απέστειλε».
Τι θα πεί «ο Ων»; Ο πάντοτε Υπάρχων. Δεν είπεν ο Θεός όνομα, αλλά απεκάλυψε την φύση Του όταν είπε «ο Ων», ο πάντοτε Υπάρχων, ο προαιώνιος Θεός απεκάλυψε την φύση Του, είναι ο πάντοτε Υπάρχων. Στην Εβραϊκή γλώσσα αποδίδεται στο κείμενο με την λέξη Γιαχβέ. Αλλά το Γιαχβέ όμως είναι μετοχή του ρήματος «χαγιά» που σημαίνει «ειμί». Όπως η μετοχή του Ελληνικού ρήματος ειμί είναι το ων, έτσι και η μετοχή στην Εβραϊκή γλώσσα του ρήματος «χαγιά» είναι το «γιαχβέ». Αυτό το Εβραϊκό «Γιαχβέ», το Ελληνοποίησαν οι αρχηγοί των Χιλιαστών, με πρώτον τον Κάρολο Ρόσελ, το 1872, και το έκαμαν Ιεχωβά, και οι οπαδοί του από τότε ονομάστηκαν Ιεχωβάδες.
Η επίσημος μετάφρασις του Εβραϊκού κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης, που εγένετο από εβδομήντα Έλληνες σοφούς Πατέρας, - και ήσαν άριστοι γνώστες, όχι μόνον της Εβραϊκής γλώσσης αλλά και της Παλαιάς Διαθήκης,- η επίσημος αυτή μετάφρασις αποδίδει σωστά και με ακρίβεια τη λέξη «Γιαχβέ», με την αντίστοιχη Ελληνική λέξη «ο Ων», ο Πάντοτε Υπάρχων.

Αυτό κάμνει και ο Χριστός στην Αρχιερατική Του προσευχή. Μας αποκαλύπτει την φύση του Θεού, μας αποκαλύπτει τον Θεόν Πατέρα. Ολόκληρη η Καινή Διαθήκη και ειδικότερα τα τέσσερα Ευαγγέλια και ακόμα πιο ειδικά το κατά Ιωάννην, μας αποκαλύπτουν την σχέση που έχει ο Χριστός, ως Υιός του Θεού με τον Θεόν Πατέρα. «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν, ο εωρακώς εμέ εώρακε και τον Πατέρα», και πλήθος άλλα χωρία. Έτσι ο Χριστός μας αποκαλύπτει, και μας φανερώνει ότι είναι ομοούσιος τω Πατρί, έχει δηλαδή την αυτή ουσία, την αυτή φύση, την αυτή ενέργεια και την αυτή θέληση, ο Υιός με τον Πατέρα, και ο Πατέρας με τον Υιόν.
Δεύτερον. Μας απεκάλυψε ότι ο ενανθρωπίσας Υιός και Λόγος του Θεού, είναι ο Χριστός, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου. Είναι ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Μας αποκαλύπτει και μας ομολογεί ότι είναι ο Μεσσίας. «Εγώ είμαι ο λαλών σοι», διαβεβαίωσε στη Σαμαρείτιδα, ότι είναι το φως το αληθινόν. «Εγώ είμαι το φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία αλλ’ έξει το φως της ζωής».
Μας αποκαλύπτει ακόμα ότι είναι ο Σωτήρας του κόσμου, αφού «ουκ ήλθε ίνα κρίνει τον κόσμον, αλλ’ ίνα σώσει τον κόσμον». Είναι Υιός του Θεού αλλά και Υιός ανθρώπου. Είναι δε συγχρόνως και Δημιουργός, του σύμπαντος κόσμου, αφού «δι’ Αυτού τα πάντα εγένετο», και «χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν».
Και τρίτον μας αποκαλύπτει και την θεότητα του Αγίου Πνεύματος.

«Εφανέρωσά Σου το όνομα τοις ανθρώποις». Εφανέρωσα και απεκάλυψα το όνομά Σου στους μαθητάς και αποστόλους, τους οποίου Συ μου έδωσες, τους φανέρωσα τη Θεία Σου φύση, «Τους φανέρωσα ότι είσαι Σύ ο Θεός Πατήρ, τους εφανέρωσα ότι ο Ένας Θεός, είναι και Τριαδικός, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα.
Ναι χριστιανοί μου, ένας Θεός Τριαδικός, Ένας Θεός που διακρίνεται σε τρία πρόσωπα–υποστάσεις, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Άμα Μονάς, άμα και Τριάς, Τριάς εν Μονάδι και Μονάς εν Τριάδι.

Χριστιανοί μου, αρχίζοντας την μεγάλη Αρχιερατική Του προσευχή, είπεν ο Κύριος, «Εγώ σε εδόξασα επί της γής, και το έργο ετελείωσα ο δέδωκάς μοι», ιδού ποιο είναι το έργον του Χριστού, να μας φανερώσει το όνομα του Θεού, δηλαδή την φύσιν του Θεού, την Τριαδικότητα του Θεού, να μας φανερώσει και τον Πατέρα, και το Πανάγιον Πνεύμα, και να μας αποκαλύψει και ποιος είναι Αυτός ως πρόσωπο, και ποιο είναι το έργον Του. Γι’ αυτό και λέγει, «εγώ με τη ζωή και το έργο μου, σε εδόξασα επί της γης, έκαμα γνωστό το όνομά Σου, γνωστό το όνομά Σου στους ανθρώπους ότι είσαι Θεός Πατέρας, Θεός αληθινός και με τη Σταυρική μου θυσία που θα προσφέρω εκουσίως σε λίγη ώρα ετελείωσα το έργο που μου έδωσες να πραγματοποιήσω. Και τώρα, δόξασέ με Σύ Πάτερ, τώρα που ετελείωσε η επί γης αποστολή μου, δόξασέ με. Δόξασέ με και ως Υιόν ανθρώπων, δόξασε την ανθρωπίνη φύση μου, που σε λίγο θα ατιμάζεται, και θα Σταυρώνεται», και δω σ’ αυτά τα λόγια του Κυρίου που τα’ ακούσαμε και πριν από το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, βλέπουμε να παρακαλεί τον Θεόν Πατέρα, και με την ιδιότητά του, ως μεσίτου μεταξύ Θεού και ανθρώπου, να Τον παρακαλεί να Τον δοξάσει με την ίδια δόξα που απολάμβανε ως ομοούσιος με τον Πατέρα, στους Ουρανούς εις τους αιώνας των αιώνων, αειδίως, πάντοτε.

Εδώ ο Κύριος απαιτεί κατά κάποιον τρόπον, ως Υιός Θεού, και ομοούσιος με τον Πατέρα, την δική Του ουράνια και αιώνια Δόξα, να την έχει αδιαίρετα ενωμένη μαζί του, μαζί με την ανθρώπινη φύση Του, μαζί με το ανθρώπινο σώμα Του, μαζί με την σάρκα Του, αναστημένην εκ νεκρών και αναληφθείσα εν δόξη στους Ουρανούς.

Όλα όσα είπαμε μέχρι τώρα χριστιανοί μου, είναι από τα μεγάλα θαύματα της Ορθοδόξου πίστεώς μας, βεβαιωμένα από την Αγία Γραφή, και κατοχυρωμένα από το δόγμα, από τους κανόνες και από τις αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων, και δη της πρώτης, της οποίας τους τριακοσίους δέκα οκτώ (318) θεοφόρους Πατέρας και Συνέδρους αυτής, σήμερα τιμώμε και εορτάζομε. Αυτοί είπαν το δόγμα και τον κανόνα και καθιέρωσαν ότι ο Υιός, ο Χριστός, είναι ομοούσιος με τον Πατέρα, Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού.

Χριστιανοί μου, για να γνωρίσουμε όμως την αποκάλυψη του ονόματος του Θεού, - «εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις», - είμαστε και μείς ανάμεσα σ’ αυτούς. Δηλαδή για να μας φανερώσει και να μας αποκαλύψει, την φύσιν του Θεού ως Θεό Πατέρα και ως Τριαδικόν Θεόν, πρέπει να γνωρίσουμε τον Χριστό. Η γνώσις όμως του Ιησού Χριστού του Θεανθρώπου και Κυρίου, του Σωτήρος και Λυτρωτού, είναι κυρίως βιωματική αποκάλυψις μέσα στην καρδιά μας. Είναι κοινωνία με τον Χριστόν, είναι ένωσις με τον Χριστόν, είναι προσωπική συνάντησις με τον Χριστόν. Αυτή τη στιγμή έχουμε μεταξύ μας μία προσωπική συνάντηση, εγώ με σας και σεις με μένα και σεις μεταξύ σας, η συνάντησις είναι απολύτως προσωπική, πρόσωπο με πρόσωπο, - αυτό επιτυγχάνεται μέσα στο χώρο της καρδιάς του πιστεύοντος χριστιανού.

Για μας λοιπόν τους Ορθοδόξους χριστιανούς, τους ήδη βαπτισθέντας στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, η προσωπική συνάντησις και ένωσις με τον Χριστόν, επιτυγχάνεται και δρομολογείται
κυρίως διά μέσου των σωστικών μυστηρίων, Θείας Κοινωνίας και Ιεράς Εξομολογήσεως.
Δεύτερον, με τα έργα της πίστεως. Πιστεύεις; Δείξον μου την πίστιν σου εκ των έργων σου.
Τρίτον, με την ενεργουμένην αγάπη προς τον Θεόν και τον πλησίον, και μάλιστα προς τους εχθρούς.
Τέταρτον, με την τήρηση των Ευαγγελικών εντολών,
Πέμπτον, με την καλλιέργεια των αντιστοίχων αρετών,
Έκτον, με το ταπεινό φρόνημα,
Έβδομον, με την αληθινή μετάνοια,
Όγδοον, με την ομολογίαν του ονόματός του, εν παντί καιρώ και τόπω,
Ένατον, με την συνεχή προσευχή,
Δέκατον, με την μελέτη των Αγίων Γραφών,
Ενδέκατον, με την καταπολέμηση των παθών,
Δωδέκατον με την καθαρότητα στους λογισμούς και την αγνότητα στας αισθήσεις,
και με δυο λόγια με τους πνευματικούς καθημερινούς αγώνες.
Μόνον με αυτούς τους τρόπους και με την χάριν και βοήθειαν του Ιησού Χριστού, θα μας γνωρίζεται και μας αποκαλύπτεται, ο ίδιος ο Χριστός στις καρδιές μας. Διότι Εκείνος μας διαβεβαίωσε ότι ιδού ίσταμαι επί την θύραν και κρούω, χτυπάω την πόρτα της καρδιάς σας, είμαι μπροστά, έξω από την πόρτα αυτή και την χτυπάω, εάν μου ανοίξετε θα εισέλθω και θα δειπνήσω μαζί σας, το Δείπνον της Βασιλείας των Ουρανών. Μου την ανοίγετε; Ας απαντήστε.

Η εν Αγίω Πνεύματι Θεϊκή παρουσία του Χριστού μέσα μας είναι ζωντανή, γι’ αυτό και πλημμυρίζει ο νους από φως, από φως αληθινόν. Ψυχοσωματικά γεμίζουμε από ανυπέρβλητη ειρήνη. Και τότε αυτό που ζούμε και αυτό που βιώνουμε το μεταδίδουμε μυστικά και φανερά σε όλους που είναι γύρω μας.
Είναι η λαμπρότητα του προσώπου,
είναι η καθαρότητα των ματιών,
είναι η αγνότητα του σώματος και των αισθήσεων,
είναι η ηρεμία των μελών.
Όλα πάνω σ’ αυτόν τον ευλογημένον χριστιανόν, όλα μα όλα ομιλούν, όλα βεβαιώνουν και όλα κηρύσσουν, Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον, τον Αναστάντα εκ νεκρών και αναληφθέντα εις τους Ουρανούς.
Είναι ο πιστός χριστιανός, που ομιλεί για τον Χριστόν και μόνον με την παρουσίαν του.
Είναι ο πιστός χριστιανός που διακρίνεται απο την απόλυτη υπακοή του στο θέλημα του Αγίου Θεού.
Είναι ένας από τους κατά πρόθεσιν κλητούς.
Είναι ένας από κείνους τους χριστιανούς, τους εκλεκτούς χριστιανούς, που τον λόγον Αυτού τετήρηκεν.
Είναι προβατάκι του Χριστού, αλλά μέσα στη μάντρα Του ασφαλισμένο.
Είναι ο πάσχων αμαρτωλός, αλλά κι ο πάσχων τα θεία.

Είθε χριστιανοί μου να γίνουμε και μείς και ο καθένας μας χωριστά, ο σωζόμενος αμαρτωλός, ο εκλεκτός του Θεού, ο κληρονόμος της Βασιλείας των Ουρανών,
τώρα και πάντοτε και εις τους απεράντους αιώνας των αιώνων,

Αμήν.